Wat is het beste Water
Wat is nu eigenlijk het beste water voor onze gezondheid?
Vers getapt bronwater, flessenwater of kraanwater ?
Er zijn vele soorten flessenwater met de claim dat het beter is als kraanwater en er is het nodige aan aanvullende apparatuur op de markt dat het kraanwater zou kunnen/moeten verbeteren.
Er is veel interessants geschreven over de precieze werking ( het functioneren) van water in ons lichaam en dat dan met name toegespitst op het verschil in kwaliteit van de verschillende soorten water. Vaak ook met tegenstrijdige zienswijzen. Gezien de tegenstrijdigheden is er geen absolute waarheid wat het beste water is.
Het gebruik van flessenwater of mineraalwater wordt vaak als beste water aanbevolen omdat het vrij is van sporen van metalen, (landbouw-)chemicaliën, medicijn- en hormoonresten die in het leidingwater aanwezig kunnen zijn. Kunnen zijn….,want het ligt genuanceerder. In Nederland wordt ook op veel plaatsen leidingwater aangeboden dat uitsluitend bestaat uit grondwater van grote diepte. Dat is natuurlijk schoon water, licht basisch en in die zin vergelijkbaar met flessenwater. Pas als leidingwater ook gewonnen wordt uit oppervlaktewater en/of ondiep grondwater zijn deze sporen van schadelijke stoffen aanwezig. Weliswaar in zeer beperkt mate binnen strenge normen door de toegepaste zuiveringstechnieken, maar toch. Het waterleidingbedrijf kan hierover uitsluitsel geven.
In Nederland wordt geen chloor meer toegepast, maar voor desinfectie van het leidingwater wordt met UltraViolet licht gewerkt.
Flessenwater kan dieptegrondwater zijn of bronwater. De benaming mineraalwater kan betekenen dat het een verhoogde mate van bepaalde mineralen bevat. Als mineraalwater gebruikt wordt is het raadzaam regelmatig van merk te wisselen zodat er geen overmaat van een bepaald mineraal kan optreden.
Flessenwater is bij gebruik door de consument niet meer zo zuiver en vitaal als bij de bron. De verpakking in de kunststoffles heeft tot gevolg dat er chemische weekmakers in het water komen, waarvan inmiddels bekend is dat het een hormonale werking heeft in het lichaam. ( Glas voor verpakking van water en sappen heeft dus de voorkeur). Bovendien, dat is nauwelijks bekend, verliest het water door transport en opslag zijn vitale structuur en wordt het energetisch belast met elektromagnetische frequenties, onder andere van alle draadloze communicatieapparatuur (water is namelijk ook een informatiedrager - zie bij watervitalisering-).
Kraanwater met sporen van schadelijke stoffen kan gefilterd worden. De methodes van filteren proberen de materiële zaken die voor onze gezondheid niet in water thuishoren te verwijderen. Denk hierbij aan bacteriën, metalen, (landbouw-)chemicaliën, medicijn- en hormoonresten. Er zijn verschillende methodes met als resultaat een verschil in waterkwaliteit.
Het eenvoudigste systeem is de bekende filterkan met een filterpatroon van los actief kool granulaat. De verwijdering van stoffen is redelijk, maar toch beperkt en het gefilterde water is zuur ( pH 6 of minder). Wel wordt er kalk verwijderd omdat er een kunsthars is toegevoegd voor ionenuitwisseling (calcium- en magnesium-ionen uit het water, natriumionen erin). Wetenswaardig is dat aan het filterpatroon zilver wordt toegevoegd om bacterievorming te voorkomen. Zilver is een desinfectiemiddel en komt (in geringe mate) in het gefilterde drinkwater!
Een filtersysteem gebaseerd op een hoogwaardig geperst actief koolfilter is een eenvoudig systeem dat wel effectief is om bovengenoemde ongerechtigheden grotendeels te verwijderen. Kalk wordt hierbij niet verwijderd. De zuurgraad van het water blijft zoals het was. De mineralen die in het water aanwezig zijn blijven behouden.
Nog een stap verder gaat een filtersysteem gebaseerd op omgekeerde osmose. Dit filtersysteem verwijderd alle aanwezige stoffen praktisch volledig maar heeft als nadeel dat ook alle mineralen verwijderd worden. Kalk wordt dus ook volledig verwijdert door filtering en niet door ionenuitwisseling. De zuurgraad van het gefilterd water is neutraal (pH 7).
Dit “osmosewater”wordt door sommige deskundigen en medici als optimaal water gezien, juist omdat alle vaste stof er bijna voor 100% uit is en de zuurgraad neutraal wordt. Andere deskundigen/medici wijzen juist op het verlies van mineralen waardoor het water niet meer basisch is of basisch gemaakt kan worden en ook omdat de vitale eigenschappen verminderen.
Deze filtersystemen zijn bedoeld om materiële verontreinigingen uit het water te verwijderen.
Watervitalisering heeft een ander doel.
Water is ook in staat elektromagnetische frequenties op te nemen (onder andere van alle draadloze communicatieapparatuur).
Bovendien kunnen in water de watermoleculen een geordende structuur aannemen. Ook op dit vlak het ene water totaal verschillen van het andere water. Je kunt dat vergelijken met het verschil tussen grafiet en diamant. Beide opgebouwd uit koolstof. In de structuurloze verschijningsvorm van grafiet is het zo gewoon, maar in de verschijningsvorm van diamant,met een hoogwaardige ordening in de koolstof, zo hard en waardevol. Zo is het in feite ook met water.
Oorspronkelijk vers natuurlijk bronwater bestaat voor een deel uit kristallijn water met hoge ordeningsstructuur, waardoor stoffen - mineralen, vitaminen- anders gebonden zijn aan het water en daardoor beter door het lichaam worden opgenomen.
Ook het water in groente en fruit heeft een hoogwaardige structuur. (vitaliteit door zonlicht)
De achterliggende gedachte van het belang van structuur is dat deze informatieordening in voeding als bouwsteen van ons lichaam moet worden gezien.[prof. Popp].
Door transport en opslag verliest flessenwater en ook leidingwater zijn structuur en vitaliteit en neemt het elektromagnetische frequenties op.
Watervitalisering is een methode van waterbehandelen die beoogt de structuur van water te herstellen en deze belastende frequenties te neutraliseren: water met eigenschappen van vers natuurlijk bronwater.
Probleem voor de consument is dat er inmiddels vele methoden bestaan die de naam watervitalisering hebben meegekregen. Dit onderscheid wordt nader uitgelegd bij het hoofdstuk “Watervitalisering”.
Waterionisatie is een waterbehandeling met als doel basisch drinkwater te maken.
Water heeft een zuurgraad, uitgedrukt in de pH waarde. De pH-waardeschaal loopt van 0 tot 14, waarbij een waarde van 7 neutraal is. Daaronder is zuur, daarboven is basisch. Coca Cola is heel zuur ( ca 2,6), water uit de filterkan is licht zuur ( 5 tot 6) en ons leidingwater is in het algemeen vaak tussen 7 en 8,5 licht basisch, net als natuurlijk water.
De onderbouwing om basisch water ( pH van 9 en hoger) te drinken, is dat daarmee een betere ontgifting van het lichaam plaatsvindt. Afvalstoffen worden effectiever losgelaten en afgevoerd. Een verbetering van ontgiften wordt ook geclaimd bij de filtermethode van omgekeerde osmose en bij watervitalisering.
Een andere vorm van ionisatie is het ontkalken van het water, met als doel kalkafzetting te verminderen of te vermijden. Deze apparatuur wordt meestal achter de watermeter geplaatst, zodat uit iedere kraan “kalkarm” water stroomt. Kalk wordt verwijderd omdat er ionenuitwisseling plaatsvindt op een kunsthars waaraan zout is toegevoegd. De calcium- en magnesium-ionen (‘kalk’) worden uitgewisseld met de zoutionen . Het drinkwater bevat na de waterbehandeling dus meer zout. Deze methode is uitsluitend bedoeld om de overlast van kalkafzetting op apparatuur te voorkomen en heeft geen gezondheidsclaims.
Wat is dan het beste water ?
Zoals al is gememoreerd, er geen absolute waarheid wat het beste is.
We maken verschillende keuzes op basis van individuele prioriteiten, afweging en intuïtie.
Als ik dan zelf toch kleur mag bekennen:
Voor mij is oorspronkelijk vers getapt, schoon bronwater het beste water: water zoals de natuur het bedoeld heeft: vrij van materiële vervuiling, vrij van (elektro magnetische-) frequenties, water met een natuurlijke structuur en vitaliteit.
De beste vervanging is leidingwater gemaakt van natuurlijk diep grondwater dat van nature licht basisch is en gevitaliseerd met een natuur-getrouwe methode. (zie watervitalisering)